Toυ Βαγγέλη Πλάκα
«Ελάτε ρε παιδιά τώρα, σιγά μην πάμε για μπάνιο στην Καλαμαριά. Ας προωθήσουν κάτι άλλο», ήταν το πρώτο σχόλιο μου όταν προ εβδομάδων άκουσα τις ανακοινώσεις του δημάρχου Γιάννη Δαρδαμανέλη για την Golden Bay, την αναβαθμισμένη πλαζ Αρετσούς.
Χθες το βραδάκι, πριν ξεσπάσει το μπουρίνι στα ανατολικά, ο δήμαρχος υποδέχθηκε σε εκείνο το σημείο δημοσιογράφους για μια χαλαρή και φιλική συζήτηση. Πήγα λίγο νωρίτερα στο ραντεβού ώστε να έχω το χρόνο, πάντα καχύποπτος, να ξεναγηθώ μόνος μου, ως πελάτης στην παραλία και όχι σε μια οργανωμένη παρουσίαση από τους εκπροσώπους του Δήμου.
Ο χώρος μου άρεσε. Πάνω από όλα γιατί ήταν καθαρός και περιποιημένος. Για μένα αυτό είναι το σπουδαιότερο. Μερικές όμορφες γωνιές για καφέ και ποτό στα γρασίδια, περιποιημένες ομπρέλες με ξαπλώστρες στην παραλία, πιο δίπλα το καφέ με την παιδική χαρά γεμ
άτα από κόσμο. Στις ομπρέλες δυο-τρεις παρέες έπιναν καφέ, άλλοι ντυμένοι με ρούχα, άλλοι με μαγιό, κάποιοι απολάμβαναν μόνοι τους το ηλιοβασίλεμα με βιβλίο ή μουσική, μερικοί είχαν βουτήξει. Μου είπαν, όταν δήθεν αδιάφορα ρώτησα «σιγά μην μπαίνει κανείς στη θάλασσα», πως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο δεκάδες ήταν αυτοί που απόλαυσαν το μπάνιο τους για να προσθέσουν τις πρόσφατες ανακοινώσεις για την ποιότητα των νερών που είναι κατάλληλα για κολύμβηση. Κάτι που ήδη ήξερα από την επίσημη ανακοίνωση του Δήμου Καλαμαριάς προ ημερών για τα αποτελέσματα των ποιοτικών ελέγχων.
Περπάτησα σε όλους τους χώρους. Πεντακάθαρες τουαλέτες. Με σαπούνι, χαρτί, ζεστό νερό. Καθόλου αυτονόητο αν κάποιος γνώριζε την κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια. Φυσικά πέρασα και από το μπαρ, να δω τις τιμές. Στον ανηρτημένο τιμοκατάλογο για τα take away οι καφέδες ξεκινούσαν από 1.5 Ευρώ, όσο και το τόστ ενώ τα κοκτέιλ κοστίζουν 5 Ευρώ. Ελαφρώς πιο αυξημένες οι τιμές για το σερβίρισμα.
Ο Γιάννης Δαρδαμανέλης, εξηγούσε αργότερα σε μια δημοσιογραφική παρέα τα σχέδια του για αναβάθμιση και εμπλουτισμό του χώρου με νέες υποδομές αναψυχής και για επέκταση της παραλίας. Η αρχή έγινε. Η πλαζ άλλαξε εικόνα. Περισσότερο μένει να το πιστέψουμε ότι μπορεί η Καλαμαριά να έχει πλαζ και να απαντήσουμε μέσα στο ερώτημα «μα, στην Καλαμαριά;». Αυτό θέλει χρόνο και συνέπεια. Θυμηθείτε πριν κάποια χρόνια τι άποψη υπήρχε για τις ακτές της Περαίας και της περιοχής, όπου ο κόσμος είχε απομακρυνθεί, στις οποίες τώρα δεν πέφτει καρφίτσα από Έλληνες και ξένους.
Δεν λέω ότι η Καλαμαριά θα γίνει Χαλκιδική. Ούτε αυτός είναι ο στόχος. Αλλά πριν σχολιάσετε, όπως εγώ, «μα στην Καλαμαριά;» απλώς κάνετε τον κόπο να επισκεφθείτε μια νέα, όμορφη γωνιά στη Θεσσαλονίκη. Εγώ, θα ξαναπάω.
